Wojciech Szczęsny: Moje życie się nie kończy, gdy piłka mija linię bramkową

Wojciech Szczęsny, czyli wieczny Piotruś Pan, który ma… głęboko to, co myślą o nim inni. A przynajmniej tak mówi. Przy okazji awansu biało-czerwonych do finałów mistrzostw świata 2018 w cyklu „Poczet kadrowiczów Nawałki” przypominamy nasze reportaże i wywiady z reprezentantami Polski. Dziś – właśnie Wojciech Szczęsny.

Wojtka odwiedziliśmy z kamerą jeszcze w Rzymie, gdy w barwach AS Roma odbudowywał się po „niegraniu” w Arsenalu. W dzisiejszej retrospekcji koncentrujemy się jednak na tym, co w jego opowieści było niezależne od aktualności – podejściu do życia, charakterze, spojrzeniu na piłkarskie kłopoty i wyzwania.

Wojtek Szczęsny podczas spotkania z nami nie ukrywał, że jest jaki jest – naturalny. I nie interesuje go, czy inni z jego wizerunkiem mają problem. – Wolę, żeby ludzie bali się mnie z daleka – rzucił z szelmowskim uśmiechem, dodając: – Mam w sobie dużo pokory, choć mogę tego nie okazywać. Cieszę się życiem, jak mogę się powygłupiać, to się powygłupiam. Mam nadzieję, że jak będę miał i 60 lat, dalej taki będę. Nie obchodzi mnie, czy ktoś ma z tym problem.

Wojtek przyznaje też, że wie o swojej łatce człowieka z błyskiem szaleństwa w oczach. Także w bramce. – Nie przeszkadza mi to. Moje życie nie kończy się w chwili, gdy piłka mija linię bramkową – mówi.

Posłuchajcie fragmentów rozmowy Dariusza Tuzimka z Wojtkiem Szczęsnym:

A jeśli macie trochę więcej czasu, zaparzcie kawę i zobaczcie cały nasz wywiad TUTAJ

Z cyklu „Poczet kadrowiczów” – KAMIL GROSICKI i ROBERT LEWANDOWSKI